สำหรับหลาย ๆ คนมีความปรารถนาสิ่งทอล้นหลาม เก้าอี้อาจจะเป็นวัตถุของความงามประติมากรรม แต่สิ่งทอถืออุทธรณ์สัมผัสมากขึ้น และมีรูปแบบการทอหรือพิมพ์ของพวกเขาสิ่งทอความต้องการได้รับการพิจารณาความคิดเช่นหาก contemplating ภาพวาดสำหรับการใช้งานของสีหรือความฉลาดขององค์ประกอบ น่าแปลกพอ แต่สิ่งทอและพรมมักจะดูไม่ดีอย่างผิดพลาดเป็นความสัมพันธ์ของขนาดใหญ่หรือ bulkier รายการของใช้ในครัวเรือนเช่นเฟอร์นิเจอร์หรือแสงบางทีอาจเป็นเพราะพวกเขาจะถูกแบนและสองมิติและดังนั้นจึงง่ายต่อการมองข้ามหรือละเลย
อย่างไรก็ตามนักออกแบบที่มีชื่อเสียงมากได้เปิดมือของพวกเขาในการออกแบบสิ่งทอ, ตระหนักถึงความสำคัญของยุคสิ่งทอและผ้าในการออกแบบตกแต่งภายในแต่ละและได้มีรูปแบบคลาสสิกและดู ในช่วงปี ค.ศ. 1920 ลวดลายที่นิยมส่วนใหญ่เป็นนามธรรมหรือสุกใส, มีที่ทับซ้อนกันหรือวงกลมสี่เหลี่ยมที่มีเด่นชัดพร้อมกับการออกแบบทางเรขาคณิตอื่น ๆ เคลื่อนเข้าสู่ thirties และรูปแบบเป็นนามธรรมมากยิ่งขึ้นด้วยรูปแบบ typified โดยนักออกแบบสิ่งทอที่มีชื่อเสียงของยุคเช่นแมริออนดอนและเอเวลีนไวด์ ปรับปรุงเทคนิคการตายหมายถึงเส้นที่ชัดเจนมากขึ้นและสีขัดกับความคมชัดมากขึ้นนี้คลาสสิกตอนนี้การทำตามแบบเชิงเส้นนามธรรมสามารถพบได้ในหลายผ้าและพรมในวันนี้เป็นมันเป็นรูปแบบที่เหมาะกับอย่างสมบูรณ์แบบด้วยแฟชั่นร่วมสมัย
อายุแฅ่ที่สี่สิบและ fifties เห็นจานสี จำกัด กลายเป็นแฟชั่นเปรี้ยวจี๊ดถึงสิ่งที่เป็นความจำเป็นในขั้นแรก ปีสงครามได้ออกไปจากท่อระบายน้ำต่อทรัพยากรและเงิน, สีเพื่อทำงานในโรงงานสิ่งทอต้องถูก จำกัด นี้ culminated ในพื้นหลังสีขาวสัญลักษณ์และรูปแบบลักษณะของระยะเวลาน้อยที่สุดโดยมีนักออกแบบสิ่งทอ Ray Eames การที่มีชื่อเสียงที่สุดชิ้นผ้าในรูปแบบเลียนแบบได้ขนาดนี้
วัสดุใหม่เปิดตัวในอายุหกสิบเศษพลาสติกได้รับอนุญาตอื่น ๆ อีกมากมายในการออกแบบเฟอร์นิเจอร์ พื้นผิวโค้งและรูปแบบที่มีรูปร่างได้อย่างอิสระกลายเป็นความโกรธและทั้งหมดนี้ได้สะท้อนให้เห็นในสิ่งทอที่มีรูปแบบวงกลมและพรมในกรณีที่มาในรูปทรงกลมหรือรูปไข่ เป็นวัฒนธรรมป๊อปเริ่มบงการทุกอย่างที่เป็นสุดป่วน, สิ่งทอเริ่มสนใจมากขึ้นในการถือแฟชั่นบ้านที่มีชื่อเสียงเช่นคริสเตียนดิออร์และ Mary Quant ที่ทั้งสองจะไปในที่ที่จะสร้างเตียงและผ้าลินินอาบน้ำซึ่งสรุปในระยะมองของ
ย้ายออกจากรูปแบบคลาสสิกและนักออกแบบสิ่งทอมีนอกจากนี้ยังมีบางประเภทสิ่งทอที่มีเป็นตรงกันกับยุคสมัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งและเป็นข้อความที่สำคัญถ้าคุณกำลังพยายามนันทนาการในบ้านของคุณ ผิวแกะและขนดกมีทั้งกองวัสดุพรมคลาสสิกในการออกแบบย้อนยุคที่พวกเขานั่งได้ดีจนติดกับพลาสติกของไม้สักอายุหกสิบเศษและของอายุเจ็ดสิบ หนังสัตว์เช่นม้าลายจริงๆจะเสร็จสิ้นการปิดห้อง Art Deco แกนเมื่อใช้พรม, กำมะหยี่หนาจะเป็นผ้าม่านสำเร็จรูป สำหรับการตกแต่งภายในสไตล์ 1950 วัสดุสังเคราะห์เช่นเรซินโพลีเอสเตอร์และเรยอนควรจะที่ใช้
ตอนนี้สิ่งทอที่ทันสมัยและพรม, ผู้ที่ออกแบบมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยชื่อที่รู้จักกันดีเช่นไอลีนสีเทา, Ray Eames และ Lucienne วันที่เรียกเก็บให้เจ้าของจำนวนมากเข้าซื้อกิจการของพวกเขาแขวนบนผนังราวกับว่าพวกเขาสิ่งทอหรือภาพวาด นี้จะช่วยให้พวกเขาได้รับการชื่นชมเป็นวัตถุที่มีคุณค่าที่พวกเขาและหลีกเลี่ยงการสวมใส่ที่ไม่จำเป็นและการฉีกขาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น